Kącik Poezji „Była”
Była piękna... nie do opisania, zabawna,,nigdy nudna, zawsze radość wyzwalała. Pełna entuzjazmu, inna niż wszystkie, jedyna w swoim rodzaju. Miała być na zawsze... już jej nie ma. Umarła... Miała na imię miłość Olga Snela - III miejsce w kategorii poezja na X Festiwalu Artystycznym Placówek Opiekuńczo Wychowawczych „Ostatni rok” Odwiedzałam go codziennie. Rozmawialiśmy o wszystkim, w rok stał się dla mnie kimś naprawdę bliskim. Byłam jedyną osobą, która do mnie przychodziła. Cieszyłam się ,kiedy się uśmiechał, ale też dziwiłam. Widziałam się z nim dziś. Przytulił mnie na powitanie i dał mi prezent. To był miś. Trzymaliśmy się za ręce jak zawsze. Zapytał,czy mogłabym już pójść. Poszłam... Następnego dnia znów się do niego wybrałam, Kupiłam owoce,ciuchy wyprałam. Przed szpitalem spotkałam lekarza. Miałam rację...jego dziwne zachowanie... Wczorajszy prezent był na pożegnanie. Olga Snela - III miejsce w kategorii poezja na X Festiwalu Artystycznym Placówek Opiekuńczo Wychowawczych „Miałeś stać przy mnie”
Patrzę w lustro widzę dziewczynę wygląda na smutną jakby potrzebowała pomocy. Tą dziewczyną jestem ja. Patrzę tak każdego dnia Czekam,aż przyjdziesz, czekam codziennie. Ale Ciebie wciąż nie ma... Przecież zawsze miałeś przy mnie stać. Mój Anioł Stróż gdzieś sobie poszedł... Olga Snela - III miejsce w kategorii poezja na X Festiwalu Artystycznym Placówek Opiekuńczo Wychowawczych Kochana Mamo…przepraszam…
Za całe zło…za wszystko, co uroniło Twą łzę. Trafiłam tam, gdzie kraty zasłaniają cały świat, Tęsknie za Tobą z każdym dniem, Przy Tobie Mamo zmieniłam się I wiem, że raniłam Cię… Przepraszam Cię Mamo ! Za to, jaka byłam… Wiem, że raniłam, a Ty przez to wszystko nocami do poduszki płakałaś. Za każdą Twą łzę przepraszam Cię… Ale dobrze wiesz, że kocham Cię. Droga Mamo ! Przepraszam Cię za te wszystkie kłopoty, Które Ci stworzyłam. Teraz bardzo wszystkiego żałuję… No i wiem już jak się przez to czujesz. Bo wiadomo, że miłość do Ciebie nigdy nie wygaśnie I Ty o tym wiesz… Miranda Merta Wiosną jest dużo ładnych pąków na drzewach,
Wszystko się budzi do życia, pierwiosnki…krokusy…żonkile… I ptaków tyle wokół… I pomimo takiego ruchu, wszędzie błogi spokój. Cieszmy się i radujmy, bo z wiosną nadchodzi nadzieja. Viktoria Gawin Gdy wiedziałam, że to TY
Poleciały z oczu łzy… Gdy wiedziałam, że to On, Usłyszałam bicia dzwon. Klaudia Kurkowska |